مقایسه ی کارکردهای اجرایی در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی، ناتوانی در یادگیری و کودکان بهنجار

این پژوهش جهت مقایسه­ی کارکردهای اجرایی در کودکان مبتلا به اختلال نقص­توجه­ بیش­فعالی، ناتوانی در یادگیری و کودکان بهنجار انجام­ شد. روش­کار: پژوهش ­مقایسه­ای حاضر بر روی تمامی دانش­آموزان سوم ابتدایی تا اول راهنمایی که در سال 1386 در مدارس عادی و مراکز کودکان استثنایی شهر اردبیل تحصیل می­کردند اجرا شد. شصت آزمودنی  شامل 20 پسر مبتلا به اختلال نقص­توجه ­بیش­فعالی، 20 کودک مبتلا به ناتوانی در یادگیری و 20 کودک عادی،  به شیوه­ی خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسش نامه­ی کانرز، آزمون قلب­ها و گل­ها، آزمون های سیمون 1 و2، آزمون جستجوی دیداری و آزمون ارزیابی هوش ریون استفاده ­شد. داده­ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی lsd تحلیل­گردیدند. یافته ها: نتایج تفاوت معنی­داری در زمینه کارکردهای اجرایی بین سه گروه نشان­ دادند (00/0p<). کودکان دارای اختلال  نقص­توجه ­بیش­فعالی نسبت به کودکان دچار ناتوانی در یادگیری، نمرات بالاتری را در حافظه­ی فعال کسب کردند (05/ 0p<)، اما از نظر بازداری تفاوت معنی­داری نداشتند (05 /0p>). کودکان مبتلا به ناتوانی در یادگیری نسبت به کودکان بهنجار در هر دو زمینه­ی بازداری و حافظه­ی فعال نمرات کمتری کسب­کردند (01/ 0p<). نتیجه گیری: کودکانی که از ناتوانی در یادگیری رنج می­برند، در مقایسه  با کودکان بهنجار و کودکان دارای اختلال نقص­توجه ­بیش­فعالی، اختلال بیشتری در کارکردهای اجرایی دارند.